Czym jest fizjoterapia?
Fizjoterapia to zestaw usług świadczonych przez fizjoterapeutów, które mają na celu utrzymanie albo powrót do pełnej sprawności motorycznej po różnego rodzaju urazach i chorobach. Praca fizjoterapeutów dotyczy również przeciwdziałania ograniczeniom ruchowym u osób w podeszłym wieku.
Kto trafia pod opiekę fizjoterapeutów?
Opieką fizjoterapeutyczną są obejmowani pacjenci, którzy doznali uszkodzenia kości, jak np. złamanie, czy stawów (dajmy na to skręcenie). Do takiego rodzaju pomocy kwalifikują się także osoby cierpiące na osteoporozę czy choroby zwyrodnieniowe stawów. Cięższymi problemami, z którymi zmagają się u swoich pacjentów fizjoterapeuci, są skutki wylewu krwi do mózgu czy efekty urazów rdzenia kręgowego.
Popularne metody fizjoterapii
Podstawowy podział metod fizjoterapii dotyczy rozróżnienia na fizjoterapię miejscową oraz ogólną.
Fizjoterapia miejscowa polega na tym, że stosuje się ją w punktach, które bezpośrednio zostały zmienione przez chorobę. Drugi ze wspomnianych typów, czyli fizjoterapia ogólna, ma zastosowanie do ogółu ciała osoby objętej taką formą terapii.
Oba wspomniane rodzaje wchodzą w skład kinezyterapii. Jest ona zespołem ćwiczeń opartych na aktywności ruchowej. W tej perspektywie stanowi główny środek terapeutyczny i ma przyczynić się do przywrócenia choremu maksymalnej sprawności fizycznej.
Kinezyterapia dzieli się na kilka różnych metod.
PNF
Rozwinięcie skrótu PNF to proprioceptywne torowanie nerwowo-mięśniowe. Opiera się ona na przywracaniu utraconej w wyniku zmian chorobowych funkcjonalności narządu poprzez oddziaływanie na sprawne elementy ciała. PNF znajduje szczególne zastosowanie np. wśród pacjentów cierpiących na skoliozy czy osób po przebytych udarach.
Metoda McKenziego
Ten rodzaj terapii skupia się na identyfikowaniu schorzeń kręgosłupa, stawów oraz kończyn i leczeniu ich w sposób mechaniczny. W metodzie tej dochodzi do rozróżnienia na trzy podstawowe zespoły zaburzeń: posturalne, dysfunkcyjne oraz strukturalne.
NDT – Bobath
Metoda ta koncentruje się na usprawnianiu kontroli motorycznej pacjentów. Jest szczególnie często stosowana wśród osób po przebytych udarach mózgu. Stosuje się w niej specjalne ćwiczenia, które są zgodne z zasadami naturalnego rozwoju ruchowego.